شکستگی های پروگزیمال تیبیا

شکستگی های پروگزیمال تیبیا به شکستگی های ساق پا دقیقا در ناحیه زیر زانو گفته می شود.پروگزیمال تیبیا قسمت فوقانی استخوان است که در تشکیل مفصل زانو نقش دارد.

شکستگی پروگزیمال تیبیا

علاوه بر شکستگی استخوان، بافت نرم (پوست، عضلات، اعصاب، رگ های خونی و رباط ها) ممکن است در زمان شکستگی آسیب ببیند. هم استخوان شکسته و هم آسیب بافت نرم باید با هم درمان شوند.در بسیاری از موارد، جراحی برای بازگرداندن قدرت، حرکت و ثبات در پا لازم است و خطر ابتلا به آرتروز را کاهش می دهد.

انواع مختلفی از شکستگی های پروگزیمال تیبیا وجود دارد.

استخوان می تواند به شکل عرضی یا به صورت قطعات خرد شده شکسته شود.گاهی اوقات این شکستگی ها به مفصل زانو گسترش می یابد و سطح استخوان را به چند قسمت یا چندین قسمت جدا می کند.این نوع شکستگی ها، شکستگی درون مفصلی یا شکستگی پلاتوی تیبیا نامیده می شوند.

شکستگی پلاتوی تیبیا

شکستگی پلاتو %1 شکستگی ها را شامل می شود ، که شایع ترین سن بروز آن 40 – 30 سال در مردان و 70 – 60 سال در زنان می باشد،و بطور متوسط حدود نیمی از شکستگی ها در سن بالا 50 سال اتفاق می افتد.این آسیب به سطح استخوان ممکن است منجر به انحراف اندام شود و در طول زمان ممکن است به آرتریت، بی ثباتی و از دست دادن حرکت منجر شود.

شکستگی پروگزیمال تیبیا می تواند بسته یا باز باشد.

شکستگی های باز اغلب باعث آسیب بیشتر به عضلات، تاندون ها و رباط های اطراف می شوند و خطر بیشتری برای مشکلاتی مانند عفونت دارند و طول می کشد تا درمان شوند.

علت شکستگی پروگزیمال تیبیا:

شکستگی پروگزیمال تیبیا اغلب، نتیجه تروما (آسیب) است.در جوانان این شکستگی ها اغلب به علت آسیب های با انرژی زیاد مانند سقوط از ارتفاع قابل توجه، آسیب های مربوط به ورزش و وسایل نقلیه موتوری اتفاق می افتد.افراد مسن با استخوان های با کیفیت پایین تر برای ایجاد این شکستگی ها اغلب نیاز به آسیب باانرژی کمتری دارند.(مانند سقوط از موقعیت ایستاده).

علائم شکستگی پروگزیمال تیبیا:

ادامه مطلب

شکستگی های دیستال فمور

شکستگی های قسمت تحتانی استخوان ران ( دیستال فمور) یکی از شکستگی های شایع اطراف زانو می باشد. شکستگی دیستال فمور در افراد جوان در اثر ترومای شدید ( معمولاً تصادفات وسیله نقلیه) و در افراد پیر در زمینه پوکی استخوان حادث می شود.

حدود 10- 5 درصد از شکستگی های دیستال فمور همراه با زخم می باشد و به نوعی شکستگی باز (open fracture)       می باشند و معمولاً زخم در قسمت قدامی  و درست بالای کشکک دیده می شود.

شکستگی دیستال فمور گاهی اوقات در فردی که تحت تعویض مفصل زانو قرار گرفته است، در اثر زمین افتادن بوجود می آید.

علائم و نشانه ها:

در فردی که دچار شکستگی دیستال فمور گردیده علائم زیر معمولاً وجود دارد:

1. عدم توانایی وزن گذاری روی اندام
2. عدم توانایی در حرکت دادن زانو
3. تورم شدید اطراف زانو
4. دفورمیتی بالای زانو
5. درد شدید هنگام حرکت دادن زانو

بررسی تشخیصی کمکی

ادامه مطلب

آناتومی زانو – کشکک زانو

کشکک زانو ، استخوان کوچکی است که در جلوی مفصل زانو قرار دارد و در پشت آن، قسمت مفصلی انتهای پایینی استخوان ران با آن مفصل می شود. سطح پشت کشکک و سطح جلوی انتهای پایینی استخوان ران پوشیده از غضروف است و کشکک در این محل که به شکل یک شیار است می تواند به آسانی به سمت بالا و پایین بلغزد.

کشکک در واقع مانند یک سپر و محافظ در جلوی زانو است و ضرباتی که از جلو به زانو وارد می شود را جذب می کند.عضله چهارسر ران که مهمترین عضله برای حرکت مفصل زانو است توسط تاندون خود به قسمت بالایی استخوان درشت نی یا تیبیا متصل می شود ولی در مسیر این تاندون استخوان کشکک قرار گرفته است.

قسمتی از تاندون که در بالای کشکک قرار گرفته را تاندون چهارسر و قسمتی را که در پایین آن است را تاندون کشکک می نامند.

علت شکستگی کشکک:

بیشترین علت شکستگی کشکک زانو ضربه مستقیم می باشد.مثلاً بر اثر افتادن یا تصادف با موتور سیکلت بوجود می آیند که به دنبال آن زانو درد شدیدی احساس می شود.در این حالات شکستگی معمولا چند تکه بوده ولی قطعات شکسته شده جابجایی زیادی ندارند.

ادامه مطلب

ژنو رکورواتوم یا عقب زدگی زانو (Genu Recurvatum)

ژنو رکورواتوم یا عقب زدگی زانو یک تغییر شکل در مفص زانو است، به نحوی که زانو به سمت عقب تمایل می یابد. به عبارتی زانو بیشتر از حد دامنه حرکت طبیعی خود باز می شود.ژنو رکورواتوم در خانم ها و افرادی که لاکسیته (شلی) فامیلیال لیگامان دارند بیشتر دیده می شود.

دامنه حرکت طبیعی مفصل زانو در یک فرد بالغ 0 تا 135 درجه می باشد و حداکثر اکستنشن (باز شدن) زانو تا 10 درجه می باشد. در ژنو رکورواتوم مقدار اکستنشن زانو از این حد فراتر می رود. ژنو رکورواتوم می تواند منجر به درد زانو و همچنین آرتروز زانو شود.

بیمار مبتلا به ژنورکورواتوم

علل ایجاد ژنورکورواتوم:

عوامل زیر ممکن است در ایجاد بیماری نقش داشته باشند:

1. ضعف عضلات چهار سر ران
2. آسیب رباط های صلیبی PCL و PLC
3. شیب معکوس پروگزیمال تیبیا
4. شلی فاملیال لیگامان ها (familial ligament laxity)
5. اختلالات بافت همبند (سندرم مارفان، سندرم اهلرز-دانلوس، استئوژنز ایمپرفکتا، سندرم مفصل پرتحرک خوش خیم)
6. اختلاف در طول اندام تحتانی
7. بیماری های خاص. مانند: سربرال پالسی، مولتیپل اسکلروزیس، دیستروفی عضلانی

علائم ژنورکورواتوم:

ادامه مطلب

به داخل گذاشتن پنجه پاها هنگام راه رفتن (In-toeing gate):

به داخل گذاشتن پنجه پاها به این معنا است که کودک وقتی راه می رود یا می دود پاها (پنجه پا) به جای اینکه به سمت جلو قرار بگیرند جهتشان به سمت داخل است. والدین وقتی کودک شروع به راه رفتن می کند متوجه چرخش پای او به داخل می شوند.
در اکثر کودکان زیر 8 سال، چرخش به داخل پا خودبخود بهبود می یابد و نیاز به درمان یا جراحی خاصی ندارد.

3 عامل می توانند باعث داخل گذاشتن پنجه پاها در کودک گردند:

1. چرخش کف پا به داخل (Metatarsus Adductus)
2. چرخش ساق به داخل (Tibial Torsion)
3. چرخش ران به داخل (Femoral Anteversion) – (شایعترین عامل)

عوامل چرخش به داخل پا در کودکان

چرخش پنجه پا به داخل (Metatarsus Adductus):

ادامه مطلب