آرتروز زانو

در استئوآرتریت زانو (osteoarthritis)، که به آرتروز زانو نیز معروف است، غضروفهای مفصلی زانو به تدریج فرسوده می شود. در این حالت استخوانهای مفصل در تماس مستقیم با هم قرار می گیرند و در نبود لغزندگی و ضربه گیری مناسب توسط غضروفها، سایش استخوانها روی هم موجب درد، تورم و کاهش توانایی حرکت می شود.

عوامل زمینه ساز

رایج‌ترین علت آرتروز زانو بالا رفتن سن است. تقریباً همه افراد با گذشت زمان به طور تدریجی تا حدودی به ساییدگی زانو مبتلا می‌شوند. به هر حال، عوامل متعدد می‌توانند ریسک ابتلا به آرتروز زانو در سنین پایین را افزایش دهند.

مهم‌ترین این عوامل به شرح زیر هستند:

• چاقى : افزایش وزن باعث افزایش فشار وارد شده به همه مفاصل و به طور خاص مفاصل زانو می‌شود. در این حالت هر کیلو وزن اضافه شده می‌تواند 3 تا 4 کیلو وزن اضافی به زانوها وارد کند.
• عوامل ژنتیکى : این عامل می‌تواند یک فرد را بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز زانو در مقایسه با سایرین قرار دهد.
• جنسیت: زنان در سنین 55 سال و بالاتر از آن با احتمال بیشتری نسبت به مردان به آرتروز زانو مبتلا می‌شوند.
• ضربه
• آسیب‌های مکرر ناشی از وارد شدن فشار ثابت به مفاصل:این آسیب‌ها معمولاً در نتیجه نوع شغلی که فرد به آن اشتغال دارد ایجاد می‌شود. افرادی دارای مشاغلی که نیازمند فشار به مفاصل همچون زانو زدن، چمباتمه زدن، بالا و پایین رفتن از پله ها به دفعات متوالى (به خصوص پله هایى که شیب تند دارند) یا بلند کردن اجسام سنگین هستند، به احتمال بیشتری به آرتروز زانو مبتلا می‌شوند.
• نحوه زندگی که منجر به فشار بیش از اندازه به ناحیه زانو می گردد: مواردى چون چهارزانو نشستن، دوزانو نشستن
• فعالیت‌های ورزشی سنگین مانند وزنه بردار
• ناپایداری زانو به علت پارگی رباط های صلیبی
• پارگی طولانی مدت منیسکها
• شکستگیهاى داخل مفصلى زانو
• انحرافات محور زانو : مانند پاى پرانتزى ، پاى ضربدرى
• برخی از بیماری‌ها : نظیر آرتریت روماتوئید، بیمارى استئوکندریت دیسکان، بیمارى کندرومالاسى کشکک (نرم شدن غضروف زیر کشکک) و موارد دررفتگى مکرر .

علایم و نشانه ها

استئوکندریت دیسیکان (Osteochondritis Dissecans (OC.D

یکی از آسیب های مفصل بیماری استئوکندریت دیسیکان (OCD) است که اغلب درمفاصل نوجوانان (نزدیک بلوغ) ایجاد می شود.این اتفاق زمانی رخ می دهد که بخش کوچکی از استخوان به علت کمبود خون رسانی از منطقه زیرین خود جدا می شود.در نتیجه، قطعه کوچکی از استخوان و پوشش غضروفی آن شروع به شکستن و شل شدن می کند.استئوکندریت دیسیکان بیماری نادری است و در دو سوم موارد مفصل زانو را گرفتار می کند.

آسیب های مفصل – استئوکندریت دیسیکان

نشانه های بیماری

ضایعات غضروفی موضعی:

آسیب های و ضایعات غضروفی در مفصل زانو پدیده شایعی است.غضروف مفصل زانو در انتهای پایینی استخوان ران و انتهای بالایی استخوان تیبیا یا درشت نی و در سطح پشتی استخوان کشکک قرار گرفته است. سطح غضروف صاف و لغزنده بوده و موجب می شود تا استخوان های تشکیل دهنده مفصل راحت تر بر روی هم حرکت کنند .از نظر میکروسکوپی، از آب، کلاژن و مجموعه ای از پروتئین های ماتریکس و لیپیدها تشکیل شده است.

ضایعات غضروفی موضعی

سطوح غضروف مفصلی

صدمات غضروفی

غضروف مفصل هیچگونه عصب رسانی ندارد و در نتیجه آسیب خفیف درد یا حساسیت ایجاد نمی کند. اگرچه علائم مشکلات غضروف مفصل ممکن است تا مدت ها در زندگی فرد نتوانند خود را نشان دهند، اما بسیار رایج هستند.غضروف مفصل بافتی کم سلول و کم عروق است ، بنابراین قدرت ترمیم بسیار کمی دارد.صدمات غضروفی می توانند در اثر ناپایداری زانو مانند آسیب های درمان نشده لیگامانی ، تروماهای مکرر ورزشی ، فعالیت شغلی سنگین و اضافه وزن ایجاد گردند.

انواع آسیب های غضروف زانو

آسیب های غضروف مفصل زانو را به چهار درجه تقسیم میکنند:

ادامه مطلب

پارگی شاخ خلفی منیسک داخلی

شاخ خلفی منیسک داخلی بخشی از منیسک داخلی می باشد که در قسمت پشتی زانو قرار گرفته است.

بخش های منیسک داخلی

وقتی که فرد روی یک زانوی خم شده ایستاده و پای دیگرش بر روی زمین نیست و در همین حال کل تنه و ران خود را بر روی درشت نی به سمت داخل میچرخاند و سپس زانو را راست می کند، منیسک داخلی در حین راست شدن زانو بین سطوح مفصلی کندیل ران و پلاتوی تیبیا گیر گرده و پاره می شود.

پارگی شاخ خلفی منیسک داخلی

منیسک داخلی نیمی از وزنی که از زانو منتقل می شود را تحمل می کند که بخش بیشتر این وزن و همچنین شوک های وارد شده به زانو توسط شاخ خلفی منیسک داخلی جذب می شود. به همین دلیل شاخ خلفی ، شایع ترین محل پارگی در منیسک داخلی می باشد.

همچنین بیمارانی که دچار پارگی ACl  (رباط صلیبی قدامی) شده اند به علت اینکه شاخ خلفی منیسک داخلی به عنوان عامل اصلی برای جلوگیری از سر خوردن رو به جلوی زانو می شود، بیشتر در معرض پاره شدن این بخش قرار می گیرند.

علائم پارگی شاخ خلفی منیسک داخلی

بیماری ازگود شلاتر یکی از شایع ترین علل درد زانو در ورزشکاران نوجوان است. این بیماری سبب درد جلو و پایین زانو ( روی قسمت بالای استخوان درشت نی)، حساسیت در لمس و تورم می شود.این بیماری اغلب در نوجوانانی که در فاز جهش رشد قدی هستند در سنین حدود 15-12 سالگی رخ می دهد و می تواند یک طرفه یا دوطرفه باشد.نوجوانانی که در ورزش هایی شرکت می کنند که با دویدن، چرخیدن و پریدن همراه هستند، مانند بسکتبال، فوتبال، والیبال، تنیس، اسکیت و ژیمناستیک، ریسک بالاتری در ابتلا به این بیماری دارند.

ازگود شلاتر Osgood Schlatter

علائم  و نشانه ها

علائم بیماری ازگود شلاتر یک‌ برآمدگی‌ مختصر متورم‌، گرم‌ و دردناک‌ در زیر زانو می باشد و عبارت است از:

ادامه مطلب